به یاد حرف فردریش افتاد که می‌گفت، کسی که خود یک خلق کننده و آماده خلق افراد خلاق نیست، نباید فرزندی خلق کند و در دل به او حق داد. اشتباه است که انسان به دلیل نیاز، تنها نبودن و معنایی به زندگی بخشیدن، بچه‌داز شود. همچنین غلط بود که انسان به وسیله پاشیدن بذر به آینده، طلب جاودانگی کند، گوشا این بذرها حاوی خودآگاه شخص هستند
وقتی نیچه گریست
امان ار این سودایی!... واقعا کجاست دریایی که بتوان در آن غرق شد؟
من چیزهای کمی را هم که داشتم از دست دادم، نامم را؛ اعتماد مردم را،
من زیاد از دست می‌دهم. و یک دوست، ره. همه چیزم را در طی سال
با رنج‌های وحشتناکی از دست دادم که هنوز رنج آن‌ها را تحمل می‌کنم.
انسان دوستانش را بسیار سخت‌تر از دشمنانش می‌بخشد.
وقتی نیچه گریست
+انقدر فشار روم هست، احساس می‌کنم دارم زیر فشار له میشم
++بیاین یکم حرف بزنیم
کسی که از خود اطاعت نکند، باید از دیگران دستور بگیرد.
مطیع دیگران بودن، ساده‌تر،
بسیار ساده‌تر
از فرمان دادن به خود است.
وقتی نیچه گریست
اروین د.یالوم
+چقدر افکار و شخصیت نیچه، توی این کتاب شبیه مال منه...
