bayan tools Selena GomezWOLVES

دانلود موریک

 چند وقت بود که این آهنگو نزاشته بودم. بله...

این اولین امتحانمه که احساس می‌کنم خوب خوندم براش، هرچند کلا ادبیات نقطه ضعفمه ولی خب حس خوبی دارم نسبت بهش دلم روشنه نسبت بهش

بابام دیشب اخر شب گیر داده بود که کسی که ریاضی و فیزیکش خوبه باید تو کنکور خوب بزنه زیستم که دیگه زیر 80 نمیزنی شیمیم 50به بالا میزنی بعد قیافه من اینجوری بود که میشه بیای پایین؟ من قرار نیست رتبه یک کنکور باشم و داشت با جدیت تمام میگفت که اگه رتبت خوب نشه کلامون میره توهم و من و خواهرم قشنگ اینجوری بودیم که بزور جلوی خندمونو گرفته بودیم. هر وقت از این حرفا میشنوم دوباره احساس غرق شدگی بهم دست میده ولی دیشب بدتر بود، قشنگ به سرفه و خس خس کردن افتاده بودم و احساس میکنم یه عوضی بیشعورم که با وجود تمام امکاناتی که بهم دادن بازم دارم کار خودمو میکنم و حداقل خواستشون رو براورده نمیکنم ولی من واقعا آدم کارمندی نیستم. من آدم آرزوهای خودمم نه یه کارمند خوب که تمام اهداف و آرزوهای شرکت و محل کارشو حفظه و برا رسیدن بهش تمام تلاشش رو میکنه.

امروز تئوری موسیقی هم شروع کردم ولی چون دارم خلاصه نویسیش میکنم به سرعت تاریخ هنر پیش نمیره ولی بد نیست سرعتم توش.

استارت کتاب صوتی پدر فقیر پدر پولدار رو زدم

فک کنم حیونم حاملست:| مامانم شیش تامونو (من، دوتا خواهرم، بابام و دوتا حیونمو) میندازه بیرون... خلاصه اگه بعد از تموم شدن این چالش ندیدینم واقعا مردم فاتحه بفرستید برام. تازه اینش به جهنم، اونی که ما حدس میزدیم نر حامله شده فکر کنم، نمیدونم چرا از بابام نپرسیدم کدوم نر کدوم ماده که الان گیج نشیم که حاملست یا مریضه، توصیه دوستانم اینکه وقتی حیوون میخرین انقد خر مرگ نشین که یادتون بره بپرسید و بعدم خودتون بر حسب کیوت تر بودن بهشون برچسب نر و ماده بزنید

بعد از مدت ها رامیون خوردم (یا موادشو نداشتیم کامل یا بابام خونه بود که خوشش نمیاد)

دارم کمتر از گوشیم استفاده میکنم، عادت ماسک گذاشتنمم مرتب شده ولی دارن تموم میشن ماسکام و امیدوارم قیمتا بزارن ادامه بدم روتین پوستیمو. تنها باگم در حال حاضر اینکه شب دیر میخوابم در نتیجه صبح به اندازه کافی زود پانمیشم و چون کم میخوابم عصر هم یکی دوساعت میخوابم

+کتاب پیشنهاد میدید؟

++یه جمله انگیزشی همینجوری یهویی بگید!

الان که دارم اینو مینویسم اسم خودمم صدقه سری ام وی circus یادم نیست و دقیقا قبل از اینکه با جیغ یادم بیاد که ام وی اومده داشتم فکرامو جمع می‌کردم که باید چی بنویسم  امشب، واقعا ام وی اتک بود.

خیلی خب، نفس عمیق می‌کشم و  سعی می‌کنم تمرکز کنم. امروز امتحان عربی رو به امید نیفتادن رفتم ولی به نسبت خیلی خوب دادمش، بعد امتحان دوباره رفتیم کافه پیانو و یکی از قشنگ ترین لیمونادهای عمرمو خوردم و خیلیم خوشمزه بود(درعجبم من 6سال پنج روز در هفته دوبار این کافه رو می‌دیدم چرا هیچ وقت توجهم بهش جلب نشد چون اون کافه ده ساله اونجاست!) جدیدا انقد با کیمین وقت می‌گذرونم که وقتی ده دقیقه نیست احساس عجیبی دارم. دارم به نسبت خوب تاریخ هنر رو میخونم(دوفصل خوندم امروز)، تئوری موسیقی هم شروع کردم(یه مقداریش شبیه فیزیک دوازدهم خودمونه) عمومی‌هامم بد نیستش بسی امید دارم که بتونم خوب کنکور رو بدم، هنوزم میترسم نسبت به کاری که دارم می‌کنم چون اصلا ریسک پذیر نیستم ولی دارم تمام تلاشم رو می‌‌کنم خودمو از منطقه امنم بکشم بیرون و یکم ریسک کنم. اون دختر که دیشب گفتم همکلاسیم بود امروز بالاخره جلو در کافه بهش گفتم میشه بهت پیام بدم ازت سوال بپرسم؟ گفت حتما، تا حدی تو دوست شدن باهاش موفق بودم(برای منی که با یکی دو کلمه اضافه بر سازمان حرف می‌زنم لکنت می‌گیرم خیلی پیشرفت حساب میشه)! از وقتی بیخیال همه چیز شدم و دارم خیلی راحت تر زندگی می‌کنم امتحانامو خیلی بهتر میدم، کهیرهام بهتر شده چون دیگه خیلی خودمو نمی‌خارونم و تمرکزم خیلی بیشتر شده... دارم خیلی عادت های جدید که تمام این مدت دلم می‌خواست اضافشون کنم به زندگیم و نمیشد رو اضافه می‌کنم و حس خیلی خوبی داره. کنترل زندگیم خیلی بیشتر اومده دستم و احساس خوشحالی دارم، بعد از کلی مدت یه روز کامل کاملا خوشحال بودم!!خوشحال خوشحال بدون هیچ حس مزاحم کوفتی دیگه ای! حتی امروز اونم نتونست روزمو خراب کنه و وقتی دیدمش اینجوری بودم که ااا دیگه یه چیزی توی دلم زیر و رو نمیشه. امروز از اون روزا بود که پر از حس امید به زندگی بودم

+من پنیک کردم سر ام وی واقعا خودمم نمیدونم دارم چی مینویسم

++وقتی یکی یا دوتا بایس داشته باشی از یکی دونفر اتک می‌خوری، هشت او تی ها خیلی بیچارن از همه طرف اتک

خب، دیروز دلمو زدم به دریا و کتاب تاریخ هنر رو از کیم گرفتم! فکر کنم خودمم باورم نمیشه دارم برا کنکور هنر میخونم. درک عمومی هنر توی همه زیرگروه های هنر ضریبش بالاست بتونم خوب بزنمش خیلی خوب میشه، ریاضی بچه‌های هنر هم از مال خودمون راحت تره، عمومی‌هام که یکین بنظرم تو این وقتی که مونده می‌تونم یه کارایی بکنم که حتی اگه موندم پشت کنکورم با حسرت نمونم!! دارم سعی می‌کنم بزور به زندگیم نظم بدم و الان وسط کتاب "بی حد و مرز"ام کاملا دارم می‌فهمم که چقدر توی این مدت اشتباه کردم و چقدر باید خودمو اصلاح کنم. اولین کتاب غیر درسیه که موقع خوندنش دارم خلاصه برداری می‌کنم و قید خط قرمزم که خط کشیدن توی کتابامه رو زدم و دارم توش نکات مهم رو خط می‌کشم. حتی رفتم یوتیوب و دوباره یادگرفتن برنامه نویسی رو شروع کردم و میخوام کاملش کنم. خیلی حس خوبیه که به خودت یه ماه وقتی بدی برای زنده بودن حتی اگه قرار نباشه بعدش بمیری!! از بعد از عید دیگه جدی کنکوری خوندن رو گذاشتم کنار و مامانم امروز داشت با حسرت به خواهرم می‌گفت که من توی 6سالگی اسم کلی دایناسور با تمام مشخصات ظاهری و محل زندگی و... رو بلد بودم و همشونو خودم خونده بودم و حفظ کردم و دارم خودمو حروم می‌کنم. در صورتی که الان واقعا احساس بدی ندارم نسبت به اینکه درس نخوندم و کلی مطالعه کردم و چیز یاد گرفتم. دارم مرتب تر می‌شم، دارم منظم تر فکر می‌کنم دارم همه افکار محدودمو می‌ندازم دور و می‌خوام کاری رو بکنم که احساس می‌کنم درسته. خیلی بهش فکر کردم، خیلی خیلی، من خیلی وقت‌ها کاری رو کردم که دوست نداشتن و اولش مخالفت کردن ولی خب تهش قبول کردن دیگه. تهش قبول می‌کنن دیگه!!

یه همکلاسی سال هفتم-هشتم داشتم که به شدت دوست داشتم باهاش دوست بشم چون خیلی بیشتر از من می‌دونست و پیشش احساس نادونی می‌کردم، توی زندگی واقعی با آدمایی دوست می‌شم که بهم احساس نادون بودن میدن چون می‌تونم ازشون کلی یاد بگیرم و پیشرفت کنم ولی هیچ وقت بهش نگفتم میخوام باهاش دوست باشم، الان کیم باهاش دوسته و به واسطه کیم باهاش بعد امتحانا چند ساعت حرف می‌زنم و این حسو بهم میده که واییی من باید باهاش دوست بشم و کلی ازش یادبگیرم! الان واقعا می‌خوام دلمو بزنم به دریا و باهاش دوست بشم

برا امتحان عربیم خیلی خوندم و به نسبت آمادم براش و امیدوارم فردا استرس نگیرم و مثل آدم جواب بدم

+مایل به حرف زدن؟

کسی که هدفی برای زنده ماندن داشته باشد میتواند هرچیزی را تحمل کند

این جمله ای بود که تموم این مدت با خودم تکرار میکردم

ولی توی تموم این مدت نتونستم دلیلی داشته باشم که همه چیز رو تحمل کنم

سعی کردم اینو به همتون بفهمونم

من سعی کردم اینو به هرکسی که منو میشناسه بفهمونم

تموم تلاشم رو کردم که باهاتون حرف بزنم

ولی هیچکس باورش نشد

سعی کردم با یادداشت هام بهتون بفهمونم

ولی هیچ یادداشتی دیده نشد

من الان دقبقا مثل همون زندانی های

اردوگاه کار اجباری نازی هام

که نه از گشنگی و تشنگی

نه از سرما و بی لباسی

نه توی کوره های آدم سوی و بخاطر کار اجباری

نه حتی بخاطر مریضی مردن

اونا مردن

چون هیچ امیدی به زندگی نداشتن

هیچ دلیلی برای زنده موندن نداشتن وقتی اونجوری توی اون اردوگاه گیر افتاده بودن

من نتونستم مثل ویکتور فرانکل رفتار کنم

فقط میتونم بگم متاسفم

و دوستون دارم

میدونم سخته

ولی همیشه لبخند بزنید

+یه تیکه از داستانی که شاید بعدا بزارمش:"|

++ من مردم:") من بعد از این کامبک اسکیز مردم الان روحم داره پست میزاره...اولین البومی بود که گوش دادم و همه ترک هارو باهم دوست داشتم توی هر البومی از هر خواننده ای معمولا همه اهنگارو دوست ندارم ولی این البوم اصلا یه لول دیگه بود حتما ترک هارو گوش بدید