هرچی می‌گذره از آدما دور و دورتر میشم...
وقتی آدمایی که زیر و بم زندگیتو می‌دونن، این شکلی قضاوتت میکنن،
چه توقعی از آدمایی که نمی‌شناسی باید داشته باشی؟
بیشتر از همیشه دارم می‌ترسم،
همیشه توی راهی بودم که تاییدم می‌کردن توش
و نتونستم توش موفق باشم...
الان دارم می‌رم توی راهی که تا الان امتحانش نکردم
و همه هم باهاش مخالفن
اگه تو اینم تر بزنم چی؟
+الان بجز دوتا خرگوش، دوتا بچه گربه هم پیدا کردیم که داریم ازشون مراقبت میکنیم، اسمشونو گذاشتیم سونی و دوری#-#
چپ دست‌ها گونه‌ای نادر از انسان‌ها هستن که در اکثر مواقع توسط راست دستان مورد ستم قرار می‌گیرند! این ظلم و ستم از صندلی‌های تکی (در صورت دل رحم بودن راست دست مذکور، یه صندلی جلو یا سمت چپ چپ دست‌ها قرار می‌دهند) گرفته تا انواع سازها، یادگرفتن مسائل مربوط به دست توسط راست دست‌ها (اگه راست دست مذکور فرد با شرافتی باشه تمام سعیش رو میکنه که درست به فرد یاد بده، مربی پینگ پنگم بخاطر من 8ساله یادگرفت با دست چپ پینگ پنگ بازی کنه) و... ادامه داره! چپ دست‌ها عموما موجوداتی هستند که به راحتی قابل شناسایین و خیلی سریع زبان زد خاص و عام می‌شوند. چپ دست‌ها در صورت نیمکت نشینی با بغل دستی راست دست حتما باید سمت چپ بشینن تا با بغل دستیشون بهم گره نخورند... عموما در مسائل مربوط به دست و کارهای دستی، افراد چپ دست مسیر خیلی طولانی داری نسبت به افراد راست دست در پیش دارن (گاها برخی از چپ دست ها بخاطر سختی بسیار مسیر به این نتیجه می‌رسن که استفاده از دست راست خیلی راحت‌تر هست).
+صرفا جهت فان، وگرنه ما چپ دستام کم زور نزدیم بزور بقیه رو چپ دست کنیم و....
++خلاصه امر روز منو لینو و ماشیهو مبارک*-*
+++کی اینجا چپ دسته؟
حداقل فایده ایفون داشتن تو خانواده ای که همه سامسونگ دارن
اینکه وقتی همه دارن دنبال شارژرشون میگردن
تو پاتو انداختی رو پات داری از شارژ شدن گوشیت لذت میبری
چه سمیه که وقتی هست،
تا جایی که بتونم اذیتش میکنم و میرینم بهش
ولی همینکه میره،
دلم مثل خر تنگ میشه
مغزم نمیخواد قبول کنه بعد از این همه سال
هنوزم جای خودشو تو زندگیم داره
من از همه بچه ها مننفرم،
ولی برا پسرداییم حاضرم آدمم بکشم
یه جوری داریم با زنداییم راجب دانشگاه‌ها بحث میکنیم
انگار مثلا چقدر انتخاب‌های متنوعی
که بشینیم بحث کنیم این شهر بدرد میخوره یا نه
فلسفه دانشگاه های فقط دخترونه یا فقط پسرونه چیه؟
چهارسال مدرسه بیشتر؟
یه خانواده سختگیر،
انقدر همه کارهای خوبتو نادیده میگیره
و با بقیه مقایست میکنه
که،
از خودت متنفر میشی
میشی یه افسرده کمالگرا،
که از هیچ کاری لذت نمیبره
من بدم،
اعتقادی به اسلام ندارم!
ولی خالم که ادعای دین داریش میشه
اون چرا باید شروع کنه تحقیر کردن؟
هیچ چیز بدتر از این نیست که،
سه تا دخترخاله احمق داشته باشی
که همش خواهرتو اذیت میکنن و گریشو درمیارن
اونم وقتی بزرگ ترین نقطه ضعفت گریه کردن آدمای موردعلاقته
پا به پای هم قدم می‌زنیم، جرعه جرعه سر می‌کشم این کابوس شیرین‌تر از عسل را! آخرین پیچ بن‌بست را رد میکنیم، مثل هر بار نگران نگاهم می‌کنی، اما این بار مثل بار اول نیست... می‌دانم آخرش چه می‌شود به آخر بن بست میرسیم!
+ مایل به تمایل به حرف زدن؟
بدترین چیز دنیا تحقیر شدنه! اگه میخواین با لودر از رو کسی رد شین تحقیرش کنین:)
شکستنشو دیدم وقتی برگشت بهش گفت تو صغیری بودی که تو خونه گلی زندگی میکردی من با ازدواج کردن باهات نجاتت دادم حق نداری حرف بزنی...
ولی یه روزی،
یه جایی،
یه جوری تلافی تک تک دفعاتی که خوردم کردی،
باعث شدی از خودم بدم بیاد،
باعث شدی گریه کنم،
باعث شدی به خودم آسیب بزنم،
باعث شدی تا مدت ها نتونم هیچ کاری کنم،
باعث شدی از ریسک کردن متنفر شم،
رو سرت درمیارم
که نفهمی از کجا خوردی...
+میشه یکم حرف بزنیم؟
-من می‌ترسم! این کره زمین به این بزرگی رو ببین، قرار بود 8میلیار آدم باشیم با 8میلیارد زندگی متفاوت، روحیات متفاوت، اخلاق متفاوت، ولی هممون داریم مثل هم می‌شیم... جامعه بهمون یه ماسک میده، و ما اون ماسک رو روی صورتمون می‌زاریم چون می‌ترسیم که خود واقعیمون آسیب ببینه... خودتو ببین، 20سالته ولی هنوزم همون بچه 7ساله‌ای هستی که از تنهایی میترسه، منو ببین 19سالمه ولی هنوزم مثل وقتی 12 سالم بود می‌ترسم که یه روز همه آدمای دور و برم بمیرن... داریم چیکار میکنیم با خودمون؟ هر دفه که جامعه بهمون قالب جدید داد و ما توی اون قالب جا نشدیم، یه تیکه از خودمونو کندیم انداختیم دور که توی اون قالب کوفتی جا بشیم!! خودتو ببین، قالب و نقاب یه دانشجو، یه مادر فداکار، یه زن خونه دار که باید تمام هدفش این باشه که به بچه ها و شوهرش برسه و نکنه یه زمان انقدر خودخواه باشه که بخواد برای خودش چیزی بخواد، تو خودتو توی همه اینا جا کردی و در عوض خودتو و همه آرزوهاتو فدا کردی! در عوض هر روز اون بچه 7ساله همون جوری پاهاشو توی شکمش جمع میکنه و بلند بلند از ترس گریه میکنه... نگاش کن، چقدر ازش دور افتادی؟ چقدر دیگه شبیهش نیستی؟ چند ساله تو بزرگ شدی ولی اون باهات بزرگ نشده؟ فکر می‌کنی داری لطف می‌کنی بهش که توی اون همه قالب قایمش کردی؟ پس چرا انقدر ترسیده؟ پس چرا انقدر عصبانی؟ این ترسناکه! ترسناکه که بچه 12ساله من از مردن میترسه از مرگ میترسه، از تنها موندن میترسه، از اینکه دیگه کسی دوسش نداشته باشه میترسه و من بجای اینکه دستشو بگیرم کمکش کنم و صبر کنم تا 19سالش بشه و باهم پیش بریم، فقط دارم خودمو دارم توی قالب های بیشتری میچپونم و قایم میکنم! این ترسناکه می‌فهمی؟
+آروم باش! می‌فهمم چی می‌گی.
-نمیخوام آروم باشم، نمیخوام منم بشم یکی مثل همه! نمیخوام آخر عاقبتم بشه یه زندگی مثل زندگی همه، نمیخوام یادم بره کیم، نمیخوام زیر این همه ماسک و قالب بپوسم! نمیخوام قبل از اینکه جسمم بمیره، روحم بمیره، نمیخوام روز مرگم روحم هفت کفن پوسونده باشه!نمیخوام بچه ترسیده درونم تا آخر عمرش 12ساله بمونه... کی گفته همه دخترای 19ساله باید فلان مدل باشن؟ چرا باید لاغر باشم؟ تا یه پسر ازم خوشش بیاد و باهام بخوابه؟ اگه این اتفاق نیفته چی میشه؟ چرا باید وقتی کلی انرژی دارم ادای یه خانم موقر رو دربیارم؟ که یکی بپسنده و باهام ازدواج کنه؟ اون با کی داره ازدواج میکنه؟ با من یا با قالب من؟ اصلا ممکنه یه روز بفهمه من واقعی کیم؟ چرا انقدر از دوست نداشته شدن می‌ترسیم؟ چرا وقتی یکی خودشو توی قالب ها جا نمیده، ماسک نمیزنه، ادا در نمیاره، انقدر گارد میگیریم؟ من چقدر شبیه خودمم؟ تو چقدر شبیه خودتی؟ اصلا میدونی خودت کیه؟ چقدر حفره شخصیتی داریم؟ چقدر خود واقعیمون نیستیم؟ چقدر از خود واقعیمون دور شدیم؟ من می‌ترسم که دارم شبیه همه میشم بجز خودم
+همین شکلی نوشتمش اشکال های نگارشیشو بعدا درست میکنم
+پشیمون نمیشی؟
-از چی باید پشیمون بشم؟
+از اینکه من دارم ازت خطرناک تر میشم،
نمی‌ترسی، یه روز آدمی که خودت تیراندازی یادش دادی،
با تفنگی که خودت خریدی،
با گلوله های که خودت خریدی،
بیاد بالاسرت؟
اگه یه روز این اتفاق بیفته،
پشیمون نمیشی از کاری که کردی؟
پشیمون نمیشی از قدرتی که خودت دادیش دستم؟
مطمئنی میخوای یادم بدی؟
-تو آدم تفنگ کشیدن رو من نیستی
+من آدم له کردن هرکسیم که بخواد جلوی منو بلند پروازی هامو بگیره
دیرو دوست بابام برامون آلبالو اورد، هر آلبالو اندازه یه بند انگشت بود و بی نهایت خوشمزه بود. منم یه عالمه ازش نشسته خوردم جونم براتون بگه که دیشب ساعت ۱۲شب شروع کردم لرز کردن، دمای بدنم یه جوری شده بود انگار مردم انقد یخ کرده بودم، بزور پاشدم پتو اضافی کشیدم رو خودم ولی بازم خیلی سردم بود. رفتم در اتاق مامانم اینا که صدا بزنم مامانمو همینکه در اتاق باز شد و بابام گفت بیا ببینم چی شده، یهویی گلاب به روتون حالت تحوع گرفتم، گند زدم به کل فرش راهرومون، انقد که مامانم جمع کرد انداخت دور فکر کنم.
پند اخلاقی داستان: میوه هاتونو حتما بشورید و بخورید
اگه تو تازه داره دیدت نسبت به من عوض میشه،
من هنوز زیر خرابه های بتی که ازت توی سرم ساخته بودم گیر کردم
+شب بخیر