𝓘𝓬𝓮 𝓐𝓶𝓮𝓻𝓲𝓬𝓪𝓷𝓸

"بوسیدن قورباغه" این شعار ابداعی کامن برای انگیزه بخشیدن به مهندسانش بود؛ شعاری برگرفته از افسانه شاهزاده و قورباغه. برکه‌ای پر از قورباغه را تصور کنید، هرکدام از قورباغه ها برای حل مشکل شما روشی متفاوت پیشنهاد میدهند. کامن به مهندسانش میگوید اگر سروع کنند به بوسیدن قورباغه‌ها، بالاخره یکی از آنها به شاهزاده تبدیل میشود. پس وقتی ده‌ها قورباغه را بوسیدید و نتیجه‌ای بجز مزه بد در دهانتان نداشت، بازهم ه بوسیدنشان ادامه دهید؛ زیرا در نهایت شاهزاده را پیدا خواهید کرد

در سوم

الکس بنایان

+ این کتاب کتابیه که همینکه بگیرید دستتون نمیتونید بزاریدش زمین

این چالش اینجوریه که یه فضا رو مشخص می‌کنید بعد توش از دید دونفر یه پاراگرف می‌نویسید، نفر اول، کسیه که تازه عاشق شده و عشقش بهش پیشنهاد داده، نفر دوم آدمیه که تازه طلاق گرفته. اگه چالشو انجام دادید لینکشو همین زیر کامنت کنید که اضافش کنم به پست^^ ایده این چالش هم از کتاب "کاش وقتی 20ساله بودم میدانستم" هستش

دعوت میکنم از: لیل، آیسا، گلی و هرکس دیگه ای که این پست رو میبینه و دوست داره توش شرکت کنه

هندزفری‌ش رو توی گوشش میزاره و با لبخند برای آهنگ غمگینش شکلک درمیاره و میگه امروز نه!یه آهنگ شاد پلی میکنه و با خوشحالی به حلقه توی دستش نگاه میکنه و نخودی میخنده. امروز همه شهر شاد تر بنظر میرسید رنگ‌ها پررنگ تر از معمول بود آدم‌ها خوشحال تر از روزهای دیگه بنظر میرسیدن، حتی صدای کلاغ‌ها هم خوشحال بنظر میرسید. برای پسر بچه‌ای که بغل مامانش بود زبون درمیاره و با خندیدن بچه با خوشحالی میخنده. با لبخند در کافه دکه مورد علاقشو باز میکنه و انگشت حلقشو به دوستش نشون میده. -هی تیم یه چیز رنگی برام بزن!! هرکسی امروز اومد کافت مهمون من تیم میدونی که این روزا چقدر برام خاصه. تیم همیشه آدما انقدر خوشحالن؟ همیشه شهر انقدر رنگی بوده؟ همیشه انقدر حرف میزنم؟

زندگی2:

با نارحتی سرش رو بالا میگیره و به آسمون خاکستری خیره میشه، با خودش فکر میکنه شهر همیشه همینقدر خاکستری و بی رنگه؟ به انگشت حلقه خالی از حلقش نگاه میکنه و چشماش پر اشک میشه. امروز کلاغ هاهم نوای مرگ میدادن! همه چیز بی روح تر از هر وقت دیگه ای بود. با دیدن دختر بچه بغل مامانش چشماش پر اشک میشه و با غصه به دختر نگاه میکنه. دختر منم میتونست همینقدر خوشگل باشه. قطره اشک اول! به همه رویاهای بر باد رفته‌اش فکر میکند و قطره اشک دوم! زیر لب برای خودش حرف میزنه، منو ببخش دوباره گریه کردم... در کافه رو باز میکنه، احساس میکنه کافه با وجود اون همه نور هنوز هم تاریکه، همین که تونی میپرسه خوبی سد بغضش شکسته میشود و بلند بلند میزند زیر گریه. قطره اشک سوم!

+پشیمون نمیشی؟

-از چی باید پشیمون بشم؟

+از اینکه من دارم ازت خطرناک تر میشم،

نمی‌ترسی، یه روز آدمی که خودت تیراندازی یادش دادی،

با تفنگی که خودت خریدی،

با گلوله های که خودت خریدی،

بیاد بالاسرت؟

اگه یه روز این اتفاق بیفته،

پشیمون نمیشی از کاری که کردی؟

پشیمون نمیشی از قدرتی که خودت دادیش دستم؟

مطمئنی میخوای یادم بدی؟

-تو آدم تفنگ کشیدن رو من نیستی

+من آدم له کردن هرکسیم که بخواد جلوی منو بلند پروازی هامو بگیره

اگه تو تازه داره دیدت نسبت به من عوض میشه،

من هنوز زیر خرابه های بتی که ازت توی سرم ساخته بودم گیر کردم

+شب بخیر

وقتی با تنهاییت دوست میشوی

دیگر هیچ نیازی به ادم ها نداری...

همین که خودت باشی کافی است

همان طور که دوست داری

همان طور که همیشه دوست داشتی

برای خودت یک فنجان قهوه بریزی

و به موسیقی باران گوشی دهی

روی صندلی ننویی بشینی و کتاب مورد علاقه ات را بخوانی

میل های بافتنی ات را دست بگیری

و پنبه بگذاری در گوشت 

ک نشنوی صدای حرف های دیگران را...

خودت دست خودت را بگیر 

هندزفری هایت را در گوشت بگذار

و زیر باران در هر خیابانی ک دوست داری قدم بزن:)

خودت را دوست داشته باش 

به خودت عشق بورز

دنیا محل رفتو امد دیگران است

مباد به کسی وابسته شوی...

مباد دل ببندی به ادمی ک رهگزری بیش نیست

مباد عاشق شوی....

این جا عاشق شدن جرم است

اگر عاشق شدی....

هیس!!!!

دلتنگی هایت را فریاد نزن...

هیچکس دوستت نیست:):)

مباد اعتماد کنی و راز دلت را بگویی 

که ان روز 

باید خواند فاتحه زندگی ات را...

اری این جا عاشق شدن جرم است:):)

+یکی از متن های قدیمیم که خیلی دوسش دارم

افتاد،

شکست،

نابود شد

آدم که نکشته بود

عاشق شده بود

بزرگ شدن و دیدن معایب پدر و مادرت،

مثل اینکه دینت رو از دست بدی...

من دیگه به پدرم اعتقاد ندارم

خورشید هم یک ستاره است

1401/1/4

+نمیدونم چرا دلم خواصت دوباره انتشارش بدم

گفت تموم این دردها، زخم‌ها، تجربه‌ها

باعث میشه تو از دیروزت بیشتر رشد کنی

گفتم اره امشبم رو نبین،

من فردا که بیدار شم

میبینی اندازه درخت لوبیای سحرآمیز رشد کردم

+منبعشم نمیدونم یه عکس نوشته بود

دیشب تا ساعت 4 صبح بیدار بودیم و چرت و پرت میگفتیم درحالی که صبح ساعت 11:40 دقیقه کلاس گیتار داشتم

واو، نگم براتون از کلاس گیتارم، معلم قبلیم، کابوس متحرک بود!! اصلا میدیدمش اسمم یادم میرفت ولی این واقعا خیلی کیوت و سافته و تو یه جلسه اندازه سه جلسه اون یادم داد....نمیتونم بگم چقد خوب بود، اصلا واقعا هفتم رو ساخت، میخوام روزی سه ساعت تمرین کنم ولی دستام نمیکشه بیشتر از یک و نیم ساعت الان دست راستم که باهاش فرت میگیرم شده رنگ بادمجون . برگشتنی از کلاسم رفتیم پت شاپ سگ ببینیم چقدر سگ عزیز بود و ذوق کرده بود داشت از دیوار پارکش میکشید بالا که بپره بیرون سگ سفید خیلی خوشگل کوچولویی بود خیلیی خوب بود دلم سگ میخواد الان، 17میلیون پول سگه بود باید کلیم رو میزاشتم میاوردمش خونه

از رفیقم چندتا کتاب جدید گرفتم، باید تا جایی که میتونم کتاب بخونم

روزی یک ساعت برنامه نویسیم سر جاشه

امروز خواهرمو بردم کلاس طراحی ثبت نام کردم و اگه اقای m کلم رو نمیکند قطعا خودمم بجای باشگاه میرفتم کلاس طراحی دیشب طراحی های دوستمو دیدم اصلا نگم براتون! عکس کوک و تهیونگ و جیمین رو کشیده بود و هر وقت میدیدمشون اینجوری بودم که واییی منم باید یادبگیرم ادمای مورد علاقمو اینجوری بکشم بزنم به دیوار

امروز دیگه جدی جدی تابستونم شروع شد، راستش نمیدونم میخوام پیش کی برم کلاس گیتار امروزم حوصلم نگرفت برم شماره های آموزشگاه هارو دربیارم فردا با کیم میریم بیرون از چند تا آموزشگاه میپرسیم بالاخره یه جا ثبت نام میکنیم! دارم روزی 40 صفحه کتاب با سرعت 900کلمه بر دقیقه میخونم که خیلی پیشرفت بزرگیه و فردا کتاب "شاد بودن کافی نیست" آقای منسن رو تموم میکنم. باشگاه هم باید ثبت نام کنم که اگه باشگاه بوکس نزدیک خونمون باشه میخوام برم بوکس نباشه هم هر ورزش رزمی دیگه ای اوکیه فرقی نداره برام

چقد حس عجیبیه که بعد از مدت ها با یکی که قبلا خیلی صمیمی بودید حرف میزنی و میفهمی چقدر عوض و عوضی شده و چقدر آدم قبلیش جذاب تر و بهتر بود... یه جورایی حس غریبه بودن با خودتو زندگیت داری

دارم برنامه نویسیم رو دوباره ادامه میدم احتمالا از یکی دو هفته دیگه اول قالب وبلاگ خودمو درست میکنم، بعدم شروع میکنم قالب زدن برای بیان، بجز html , scc دارم پایتون هم کامل میکنم و میخوام با پایتون هم برنامه نویسی کنم.

راستش شک دارم بخوام برم دانشگاه یا نرم چون داریم توی دنیایی زندگی میکنیم که مدرک گرایی داره از مد میفته کلا ولی خب راحت ترین راه برای خارج رفتن برای من درس خوندنه باید بشینم سبک سنگین کنم میخوام پشت کنکور بمونم یا نه چون سخته بخوام رشتمو عوض کنم باتوجه به اینکه احتمال هم داره که عمومی ها کلا حذف بشه و فقط اختصاصی ها میمونه، باید راجبش با داییم مشورت کنم.

فتوشاپی که پارسال دورش رو شرکت کرده بودم و کلا مونده بود رو دستمم دارم شروع میکنم دوتا دوتا درساشو میبینم که شروع کنم ادیت زدن.

منتظرم بابام پول توجیبیممو فردا بعد از قرن ها بده باید کلی چیز بخرم باهاش

+حال دلتون چطوره؟