امتحان زیستم رو به گندترین حالت ممکن دادم، به گندددددد ترین حالت ممکن!!!!! کیم هم همونقدر گند زده بود و انقدر عصبی بود که از جلسه درومد رسما ایگنورم کرد و رفت و دویدم دنبالش، واقعا نمیدونم چرا ولی یهویی دلم خواست ببرمش کافه و حالشو بهتر کنم و چون خواهرم دیروز یه کافه از این بیرون بر ها رفته بود (باریستای کافه کراش رفیقش بود و رفته بودن اونو ببینن که خودشم کراش زد روی آقای پیانو) خودشم و خیلی خوشش اومده بود هم از کافه هم از بارسیتا(حتی برا منم کیک خریده بود و خیلی خوشمزه بود) گفتم بریم اونجا (یکی از همکلاسی هام که هفتم هشتم همکلاسی بودیم و  به طرز عجیبی هم دوست داشتم باهاش دوست بشم  هم بود و اومد) نکته جالب اینکه نمیدونستیم کجاست و قشنگ دور شهر رو زدیم(نزدیک 7000تا قدم شمار گوشیم قدم انداخت) تا پیداش کردیم و بعد فهمیدیم که چقدر نزدیک مدرسمون این کافه پیانو (مدرسمون با حوضه امتحانیمون فرق داره) خواهرم و دوستاش به صاحب کافه پیانو میگن آقای پیانو!! اینکه این پست چه ربطی به آقای پیانو داره رو نمیدونم و با اینکه هیچ وقت هم نمیبینش اسم پست رو گذاشتم آقای پیانو تا یه جورایی حکم تشکر رو داشته باشه، شاید اگه حالت عادی بود الان با کیمیا و دوستم سه تایی کلی دپرس بودیم بابت امتحان زیست ولی انقدر درگیر پیدا کردن کافه پیانو و آقای پیانو بودیم که کلا زیست یادمون رفت و بعدشم انقدر خوشمزه بود همه چی که کلا یادمون رفت، مرسی آقای پیانو که انقدر حس خوبی بهمون دادی با کافه گوگولیت و باعث شدی حال کیم بهتر بشه

+سر امتحان زیست یه جور عجیبی حالم بد بود، جدیدا استرس که میگیرم آبریزش بینی شدید میگیرم و چشمام میشه پر اشک بعد قشنگ سر جلسه امتحان اینجوری بودم که احساس میکردم داره آب مغزم درمیاد:>

++کاش میشد همه چیزو ول کنم به امان خدا،کیم رو بزنم زیر بغلم و  فرار کنم از شهرم از همه آدمایی که میشناسم از زندگیم و از صفر همه چیزو شروع کنیم و بریم سراغ علاقمون:>... نمیتونید تصور کنید چقد روانم میریزه بهم وقتی یکی سخنرانی میکنه راجب اینکه امسال ظرفیت‌ پزشکی زیاد شده و میتونم راحت برم پزشکی، مثل اینکه آینده تلخی که ازش متنفرم رو هی به روم میارن و هی میگن که این سرنوشت کوفتی توعه و هیچ جوره نمیتونی فرار کنی ازش

اگر تخم مرغ از بیرون بشکند،

زندگی پایان می‌یابد.

اما اگر از درون بشکند،

زندگی آغاز می‌شود.

بهترین چیزها همیشه از درون نشئت می‌گیرند.

بی حد و مرز

جیم کوییک

به همین زودی برای تو تبدیل به هیچکس شدم
فقط یه غریبه که از یه خاطره ی بدم بدتره
که فقط بعد از دور انداخته شدن گرد و خاک هاشو میتکونه
یبار دیگه
عکس ها رو مرور میکنم
فقط برای اینکه مطمئن شم
هنوز از خودم متنفرم و خسته شدم
تو هنوز زیاد لبخند میزنی
به همه قشنگ لبخند میزنی
اینطوری نگاه کردن بهت
خیلی اذیتم میکنه
متنفرم متنفرم از اینکه
بدون من خوشحالی
و دعا میکنم و دعا میکنم که
به اندازه ی من درد بکشی عزیزم
حس میکنم این جدایی داره منو به تنهایی از هم میپاشونه
متنفرم متنفرم از اینکه
بدون من خوشحالی
و دعا میکنم و دعا میکنم که
بیشتر از من پشیمون باشی ؛
اگه عاشقم بودی
متنفرم از اینکه خوشحالی
برای یکبار تو زندگیت
امیدوارم همه جا درمورد من بشنوی
بدون اینکه بدونی که من همیشه منتظرتم
چندین روز
تلفن زنگ نمیخوره
پیام ها بارها و بارها نوشته و پاک میشه
فقط دارم قلبمو خالی میکنم
اوه اوه این جدایی فوق العاده ست
اوه اوه حتی آخرشم خود واقعیتو نشون دادی

+چقد امروز پست گذاشتم ببخشید هی ستارم روشن شد

تا الان با بدبختی و فلاکت 1000و خورده ای کلمه(دوستان کلمه نه حرف!!) با کلی اصطلاح انگلیسی و علمی و یه جدول پدر درار انگلیسی تایپ نکردی بعد همش بپره که بفهمی شکست عشقی واقعی یعنی چی:>

از 8صبح تا الان پشت مانیتور بودم نصفش پرید

امتحانای نوبت اولم رو به بدترین وجه ممکن دادم:) هیچ وقت انقد بد امتحان نداده بودم

این ترم، راستش این ترم بنظرم بهتر دارم میدم ولی بازم خوب نیست

معدل امسالم بدترین معدل عمرم میشه و قراره باش دیپلم کوفتی بگیرم

قلمچیام رو دارم گند میزنم

درس میخونم ولی تمرکزم بالا نیست

خوابام همش کابوسن نمیتونم دوساعت درست بخوابم

همه بدنم کهیر زده و بند بند وجودم میخاره و وقتی میخارونم بدتر میشه کهیرها

نمیدونم چمه ولی انگار زیرم میخ گذاشتن یه ربع نمیتونم بشینم یه جا

همش دلم میخواد بشینم گریه کنم

نه رفیق خوبیم برا رفیقام

نه دختر خوبیم برا مامان بابام

نه دانش اموز خوبیم برا مدرسم.

دارم همش گند میزنم:)

هیچکس نفهمید،

پشت هر دیگه بهش فکر نمیکنم

دیگه دوسش ندارم

اصلا مهم نیست برام

و یه لبخند احمقانه چاشنیش

و گاها نگاه مظلوم

یه آدمه که توی ذهنش به این فکر میکنه

اگه بخوام فراموشش کنم

باید خودمو فراموش کنم

شب بخیر

دوباره متولد شدن،

نیازمند جنگی دردناک بود.

 جنگی که در آن نه استعداد،

که تنها سخت کوشی سلاح محسوب می‌شد.

ایستاده استوار در 24سالگی

رویا واقعا واژه عجیبی است. 

انسان با یک رویا شروع می‌کند،

اما باید بار همه چیز را در واقعیت به دوش بکشد.

ایستاده استوار در ۲۴سالگی

ژانگ ییشینگ

+پایه استارت یه چالش کتابخونی از تیر هستین؟

۱۱سال توی سخت گیر ترین مدرسه های شهرمون درس خوندم و معدلم عالی بوده

یه سال جهشی خوندم

خوندنو قبل مدرسه بلد بودم

دو سال پژوهشگر برتر استان بودم و مقالم اول استانی بود

درس دادم

مقاله شاگردم دوم استانی شد

دوتا المپیاد مرحله اولشونو قبول شدم

هزار تا کوفت و مرض دیگه انجام دادم

همه اینا کافی نیست؟

من همه این یازده سال رو باید تو چهارساعت بریزم توی برگه چون آقازاده نیستم ژنم برتر باشه بتونم راحت برم بهترین دانشگاه های اروپایی درس بخونم؟

خود کاظم قلمچی بچش رتبه چند کنکور شد؟

کسی که کنکور رو پایه گذاری کرد بچه خودش چی شد؟

کهیر و اگزمای عصبی زدن؟ گریه کردن؟ تیک عصبی گرفتن؟ بی خوابی گرفتن؟ معدشون عصبی شد؟

 چرا؟ چرا یه بچه ۱۷-۱۸ساله که باید بره تفریح کنه انرژیشو خالی کنه زندگی کنه جوری که همه نوجوون های اروپایی و امریکایی زندگی میکنن باید بشینه ۱۲ساعت بخونه برا کنکور؟ تهشم کار نباشه براش!! در صورتی که توی کشورهایی مثل المان مثل سوئد مثل سوئیس نه تنها خیلی راحت میتونن برن دانشگاه بلکه بعدشم دولت تضمین میکنه کار داشته باشن!

من فقط ۱۷سالمه، استرس کنکور رو دارم، استرس و دغدغه مهاجرت رو دارم، استرس اقتصاد کشور رو دارم، استرس امتحانای نهاییم رو دارم

هیچ وقت خودتان را با کسی مقایسه نکنید،

با این کار به خودتان توهین میکنید

بیل گیتس